مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی در ایران با هدف تسهیل مبادلات اقتصادی، جذب سرمایهگذاری خارجی و رونق صادرات شکل گرفتهاند. یکی از جذابیتهای این مناطق، امکان ورود خودروهای خارجی با شرایط سادهتر و هزینههای کمتر نسبت به سرزمین اصلی است. همین موضوع سبب شده بسیاری از افراد برای خرید یا واردات خودرو به سراغ این مناطق بروند. با این حال، استفاده از خودرو در مناطق آزاد، تحت مجموعهای از قوانین و محدودیتها قرار دارد که دانستن آنها برای متقاضیان ضروری است. در ادامه به بررسی قوانین و محدودیت های خودروهای مناطق آزاد میپردازیم.
در ادامه با تیگارد مگ همراه باشید.
۱. شرایط واردات خودرو به مناطق آزاد
برخلاف سرزمین اصلی که واردات خودرو محدود و بعضاً ممنوع است، در مناطق آزاد امکان واردات خودروهای خارجی با شرایطی خاص وجود دارد. مهمترین شرایط عبارتاند از:
- مدل و سال ساخت: معمولاً خودروهای وارداتی باید حداکثر دو تا سه سال از سال ساخت آنها گذشته باشد. این شرط برای جلوگیری از ورود خودروهای فرسوده یا قدیمی وضع شده است.
- حجم موتور: تا سالهای اخیر، خودروهایی با حجم موتور بالاتر نیز مجاز به ورود بودند، اما در حال حاضر بیشتر مناطق آزاد محدودیت حجم موتور (معمولاً زیر ۲۵۰۰ سیسی) دارند.
- استاندارد آلایندگی: خودرو باید دارای استانداردهای بینالمللی آلایندگی مانند یورو ۴ یا بالاتر باشد. این شرط با هدف کاهش آلودگی و هماهنگی با مقررات محیطزیستی اعمال میشود.
- شرکتهای مجاز: واردات باید از طریق شرکتهای دارای مجوز صورت گیرد و ثبت سفارش بهصورت مستقیم توسط اشخاص حقیقی امکانپذیر نیست.

۲. تردد خودروهای مناطق آزاد
یکی از مهمترین محدودیتها مربوط به محدوده تردد خودروهای پلاک مناطق آزاد است:
- داخل محدوده: خودرو فقط در همان منطقه آزاد اجازه تردد آزادانه دارد.
- خروج موقت: امکان خروج خودرو از منطقه برای مدت محدود (معمولاً ۱ تا ۶ ماه در سال) با دریافت مجوز از گمرک یا سازمان منطقه آزاد وجود دارد. این خودروها هنگام خروج باید پلاک گذر موقت دریافت کنند.
- عدم امکان شمارهگذاری کشوری: برخلاف خودروهای وارد شده به سرزمین اصلی، خودروهای مناطق آزاد بهطور معمول قابلیت تبدیل پلاک به پلاک ملی را ندارند، مگر در شرایط استثنایی و مصوبات خاص دولت.
۳. هزینهها و عوارض
مزیت اصلی خرید خودرو در مناطق آزاد، پایین بودن میزان عوارض گمرکی است. در حالیکه واردات خودرو به سرزمین اصلی با تعرفههای سنگین مواجه است، در مناطق آزاد این تعرفه بهطور چشمگیری کمتر بوده یا در برخی موارد حذف شده است.
- عوارض واردات: معمولاً ۱۰ تا ۲۰ درصد ارزش خودرو.
- عوارض سالیانه: دارندگان خودروهای مناطق آزاد باید مبلغی بهعنوان عوارض سالیانه به سازمان منطقه بپردازند.
- بیمه اجباری: مانند سایر خودروها، بیمه شخص ثالث برای خودروهای مناطق آزاد الزامی است.
۴. محدودیتهای خرید و فروش
- خرید و فروش فقط در منطقه: انتقال مالکیت خودروهای پلاک مناطق آزاد صرفاً در همان منطقه انجام میشود.
- عدم امکان انتقال به سرزمین اصلی: این خودروها قابل فروش در شهرهای خارج از منطقه آزاد نیستند، مگر آنکه با قوانین خاص و پرداخت تعرفههای سنگین امکانپذیر شود.
- قراردادهای رسمی: معاملات باید بهصورت رسمی و با ثبت در دفاتر اسناد یا مراکز مجاز صورت گیرد تا از بروز مشکلات حقوقی جلوگیری شود.

۵. محدودیتهای فنی و خدماتی
- نمایندگی خدمات پس از فروش: بسیاری از برندهای خارجی نمایندگی رسمی در ایران ندارند و این موضوع برای تأمین قطعات و تعمیرات مشکل ایجاد میکند.
- محدودیت قطعات یدکی: دسترسی به قطعات در مناطق آزاد بهتر از سرزمین اصلی است، اما همچنان گرانتر و محدودتر از بازارهای جهانی محسوب میشود.
- سرویس دورهای: دارندگان خودرو باید برای سرویسهای دورهای به تعمیرگاههای مجاز همان منطقه مراجعه کنند.
۶. چالشهای حقوقی و قانونی
برخی از دارندگان خودروهای مناطق آزاد تلاش میکنند خودرو را بهصورت غیرقانونی به سرزمین اصلی وارد کنند که این اقدام قاچاق محسوب شده و مشمول جریمههای سنگین است. قوانین بهطور صریح بیان میکنند که تردد این خودروها خارج از محدوده منطقه آزاد تنها با مجوز امکانپذیر است. همچنین، در صورت تصادف یا بروز مشکلات قضایی، رسیدگی به پرونده تابع قوانین خاص همان منطقه خواهد بود.
مقایسه با خودروهای پلاک ملی
- قیمت پایینتر: خودروهای مناطق آزاد معمولاً بسیار ارزانتر از نمونه مشابه پلاک ملی هستند.
- محدودیت تردد: در مقابل، خودروهای پلاک ملی امکان تردد آزادانه در کل کشور را دارند.
- تنوع مدلها: تنوع برند و مدل در مناطق آزاد بیشتر است، زیرا محدودیت واردات کمتر است.
- ارزش فروش مجدد: بازار دست دوم خودروهای مناطق آزاد محدود به همان منطقه بوده و نقدشوندگی پایینتری دارد.

جمعبندی
خودروهای مناطق آزاد ایران بهدلیل قیمت مناسب، تنوع برند و شرایط آسان واردات، جذابیت بالایی برای خریداران دارند. با این حال، این خودروها تحت محدودیتهای مشخصی از جمله محدوده تردد، ممنوعیت شمارهگذاری ملی، عوارض سالیانه و محدودیت خرید و فروش قرار دارند. آگاهی از این قوانین و محدودیتها پیش از خرید یا واردات خودرو، از بروز مشکلات حقوقی و مالی جلوگیری میکند. بهطور کلی، خودروهای مناطق آزاد گزینهای مناسب برای کسانی هستند که قصد استفاده از خودرو صرفاً در همان مناطق را دارند؛ اما برای کسانی که به تردد در کل کشور نیاز دارند، انتخاب خودروهای پلاک ملی منطقیتر خواهد بود.