تیگارد L7 یکی از تازه‌واردهای دنیای پیکاپ‌های دو دیفرانسیل در ایران است که توسط تیگارد موتور عرضه می‌شود و با تکیه بر استایل جسور، ابعاد درشت و مجموعه‌ای از پیشرانه‌ها و گیربکس‌های متفاوت، سعی کرده طیف متنوعی از نیازها را پوشش دهد. در حال حاضر دو نسخه اصلی از این پیکاپ در بازار کشور حضور دارند یا اعلام عرضه شده‌اند: L7 پلاس به‌عنوان مدل دنده‌ای اقتصادی و L7 پرو به‌عنوان نسخه اتوماتیکِ قوی‌تر و کامل‌تر. شناخت تفاوت‌های این دو، به خریداران کمک می‌کند تا انتخابی دقیق‌تر داشته باشند. در این مقاله به بررسی بررسی نسخه‌های موجود تیگارد L7 در بازار ایران خواهیم پرداخت.
در ادامه با تیگارد مگ همراه باشید.
نسخه نخست: تیگارد L7 پلاس (دنده‌ای، تنفس طبیعی)
L7 پلاس را باید ستونِ اصلی سبد تیگارد دانست. این نسخه با پیشرانه ۲.۴ لیتری بنزینی تنفس طبیعی (خانواده 4K22 با ریشه‌های میتسوبیشی) و گیربکس ۵ سرعتهٔ دستی عرضه می‌شود. توان ۱۵۰ اسب‌بخار و گشتاور ۲۳۰ نیوتن‌متر برای یک پیکاپ کارمحور کافی است و تمرکز این نسخه روی دوام، سازگاری با کیفیت‌های مختلف سوخت و هزینه نگهداری پایین‌تر بوده است.
در بخش شاسی، جلو دابل‌ویشبون و عقب فنر تخت (برگ‌فنر) دارید که برای حمل بار مناسب است. بر اساس مشخصات منتشرشده، L7 پلاس در کلاس بدنهٔ پیکاپ دوکابین با طول حدود ۵.۳۴ متر، فاصله محوری ۳.۲۳ متر و باک ۸۰ لیتری ارائه می‌شود. این ترکیب هم برای کاربری بین‌شهری و هم پروژه‌های نیمه‌سنگین کفایت دارد. در کابین نیز نمایشگر مرکزی ۸ اینچی، کنترل‌های فیزیکی تهویه و تجهیزات رفاهی پایه قرار گرفته‌اند. مهم‌تر از آن، قفل دیفرانسیل محور عقب و سیستم انتقال قدرت دو دیفرانسیل پاره‌وقت (Part-Time) دسترسی مناسبی به مسیرهای خارج جاده‌ای می‌دهد و L7 پلاس را در دسته آفرودرهای اقتصادی قرار می‌دهد.
نسخه دوم: تیگارد L7 پرو (اتوماتیک، توربو GDI)
ال هفت پرو پاسخ تیگارد به تقاضای رو به رشد برای پیکاپ‌های اتوماتیک و پرقدرت‌تر است. قلب تپنده این نسخه یک موتور ۲.۰ لیتری توربوشارژ با تزریق مستقیم سوخت (GDI) است که ۲۲۰ اسب‌بخار قدرت و ۳۸۵ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. انتقال نیرو از طریق گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک انجام می‌شود. در بخش زیربندی، تفاوت مهمی نسبت به پلاس دیده می‌شود: فنرهای لول در محور عقب که سواری نرم‌تر و کنترل بهتری در مسیرهای ناهموار (بدون بار) فراهم می‌کند.
در کابین نیز صفحه‌نمایش تمام‌دیجیتال پشت فرمان، ترمز پارک برقی، دسته‌دنده جمع‌وجور اتوماتیک، و فهرستی بلند از تجهیزات رفاهی و ایمنی (نظیر دوربین ۳۶۰ درجه، کنترل حرکت در سراشیبی، تهویه خودکار، سنسور باران و… بسته به تیپ) عرضه یا اعلام شده است. به‌طور کلی، تیگارد ال هفت پرو با چنین ترکیبی به گزینه‌ای مناسب برای استفاده‌های روزمره شهری-برون‌شهری و سفرهای چندمنظوره بدل می‌شود.
جایگاه قیمتی و موقعیت در بازار
بازار پیکاپ در ایران در دو مسیر موازی حرکت می‌کند: مدل‌های دنده‌ای اقتصادی مبتنی بر پیشرانه‌های تنفس طبیعی و مدل‌های اتوماتیک توربوشارژِ مجهزتر. در این نقشه، تیگارد L7 پلاس رقیب مستقیم پیکاپ‌های دنده‌ای نظیر کلوت و T8 است؛ درحالی‌که L7 پرو با تمرکز بر قیمت رقابتی، به‌عنوان یکی از در‌دسترس‌ترین پیکاپ‌های اتوماتیکِ نو بازار کشور معرفی شده است.
این جایگاه، برای خریدارانی که گیربکس اتوماتیک می‌خواهند اما بودجهٔ محدودی دارند، جذابیت ویژه‌ای ایجاد می‌کند. البته با توجه به نوسان‌های پی‌درپی بازار، بهتر است برای قیمت روز به اطلاعیه‌های رسمی یا نمایندگی‌ها رجوع شود. اما سمت‌وسوی کلی محصول، حفظ مزیت قیمتی در برابر رقبای اتوماتیک شناخته‌شده است.
تفاوت‌های کلیدی در یک نگاه
- پیشرانه و گیربکس: تیگارد ال هفت پلاس با موتور ۲.۴ تنفس طبیعی و گیربکس ۵دندهٔ دستی، به دوام و هزینهٔ نگهداری پایین‌تر تکیه دارد. L7 پرو با موتور ۲.۰ توربو GDI و گیربکس ۶سرعته اتوماتیک، چابکی و سهولت رانندگی را هدف گرفته است.
- تعلیق عقب: پلاس با فنر تخت برای باربریِ جدی‌تر، پرو با فنر لول برای راحتی و کنترل بهتر در مسیرهای روزمره.
- تجهیزات: پلاس امکانات پایه و تمرکز بر کارایی. پرو آپشن‌های رفاهی-ایمنی بیشتر مانند پنل دیجیتال، EPB، دوربین ۳۶۰ و… (بسته به تیپ و زمان عرضه).
- کاربری: اگر پروژه‌های کاری و حمل بار در اولویت است و با گیربکس دستی راحت هستید، پلاس انتخاب منطقی است. اگر سواری نرم‌تر، امکانات بیشتر و رانندگی آسان‌تر می‌خواهید، پرو ارزش پرداخت هزینهٔ بیشتر را دارد.
منشأ و پلتفرم
تیگارد ال هفت در اصل بر پایهٔ یک پلتفرم چینیِ شناخته‌شده در کلاس پیکاپ‌های متوسط شکل گرفته و در بازارهای مختلف با اسامی گوناگون عرضه شده است. همین پیشینه موجب شده قطعات و تجربیات خدماتی برای این خانواده در سطح منطقه و چین موجود باشد. برای بازار ایران، تیگارد موتور با بومی‌سازی نیازهای مشتریان داخلی (از جمله کیفیت سوخت) و ارائه نسخهٔ تنفس طبیعی و سپس توربو اتوماتیک، سبدی مرحله‌ای و هوشمندانه چیده است تا هم مشتریان کارمحور و هم مشتریان خانوادگی-تفریحی را پوشش دهد.
جمع‌بندی
اگر بخواهیم در یک جمله نسخه‌ها را جمع‌بندی کنیم: تیگارد L7 پلاس، پیکاپی اقتصادی و سرسخت برای کسانی است که دوام، هزینهٔ نگهداری پایین و توان باربری را می‌خواهند. تیگارد ال هفت پرو، پاسخِ مدرن‌تر و راحت‌تر برای مشتریانی است که گیربکس اتوماتیک، شتاب بهتر و آپشن‌های روز را ترجیح می‌دهند. هر دو نسخه دو دیفرانسیل و مجهز به امکانات پایه عبور از مسیرهای سخت هستن. انتخاب نهایی به کاربری غالب شما برمی‌گردد.
اگر اولویت‌تان کار حرفه‌ای و باربری است، پلاس منطقی‌تر است. اگر استفاده ترکیبیِ شهری-تفریحی با راحتی و آپشن بیشتر می‌خواهید، سراغ پرو بروید.
پیش از خرید، حتماً مشخصات دقیق تیپ منتخب و شرایط گارانتی و خدمات پس از فروش را از نمایندگی رسمی استعلام کنید تا اطمینان یابید نسخه‌ای که می‌خرید با نیازهای شما هم‌پوشانی کامل دارد.
